Düz bir arazi üzerine inşa edilmiş olan yapı geniş bir avlu içinde yer almaktadır. Kuzeyinde haziresi vardır. Avlu duvarının kuzey köşesinde bir çeşme bulunmaktadır. Kabaca dikdörtgen planlı olan cami son cemaat yerinin taşmasıyla kısa kollu “L” biçimine sahiptir.

Yan ve kıble cepheleri kaba yontu taş ve tuğlayla kasetli almaşık düzende inşa edilmiştir. Cephelerde üç sıra halinde yerleştirilmiş beşer pencere bulunur. Alt pencereler taş söveli lokmalı demir parmaklıklıdır. Üzerlerinde sivri kemerli alınlıkları vardır. Üst sıradaki pencereler sivri kemerli ve revzenlidir. İki gözlü son cemaat yerinin üzeri pandantifle geçilen iki kubbeyle örtülüdür. Sıvalı durumdaki kubbe ve pandantifler eski bir fotoğrafta harap vaziyette olup ahşap üzeri bağdadi olarak görülmektedir. Kubbeleri, sivri kemerli mermer sütunlar taşımaktadır. Harime göre daha geniş olan sön cemaat yerinin taşan bölümüne minare gelmektedir. Kuzeybatı cephesi moloz taşla örülmüştür.

Cephe ortasında mihrap gibi tasalanan bir pencere, sağ kenarda minare kapısı, sol kenarda harim kapısı yer almaktadır. Hafifçe dışa taşan taç kapı; silmelerle çerçevelenmiş, sivri kemerli niş içerisinde mermer söveli ve makaralı basık kemerlidir. Basık kemer üzerinde kitabe yer almaktadır. Kare planlı harimde kubbeye geçiş tromplarla gerçekleştirilmiştir. Trompların alt hizasında bir sıra mukarnas kuşağı bulunmaktadır. Yedi kenarlı mihrap nişi mukamaslı bir yaşmağa sahiptir. Ahşap minber ve kadınlar mahfili özgün değildir. Kaynaklarda caminin 1752 yılındaki bir depremde büyük bir hasar gördüğünü bu deprem sırasında harim kubbesi ile son cemaat yeri kubbelerinin çöktüğünü ve bu mekânların ahşap çatıyla örtüldüğü yazılmıştır.